(بدون عنوان)

پرسش:
آیا جوانان زرتشتی هنگام ازدواج مهریه تعیین می‌کنند؟ و مهریه رسمی ایرانی است؟

پاسخ:
مهر یک واژه پارسی است و به معنای دوستی و پیمان است.
از زمانی‌که ایرانیان مهر (نور خورشید) را ستایش می‌کردند خورشید و نور آن را نماد پیمانداری و مهربانی می‌دانستند. زیرا خورشید هر بامداد پیماندار بود و پیوسته به زندگی مردم نور افشانی می‌کرد. بنابراین آنان حلقه‌هایی همانند دایره خورشید از جنس و با ابزار گوناگون فراهم کرده بودند و برای هرگونه تعهد و پیمانی آن را به یکدیکر می‌سپردند.
این حلقه گاهی در دستان قرار می‌گرفت (همانند حلقه‌ای که در دست نگاره فروهر در سنگ نوشته‌ها دیده می‌شود) زمانی در مچ دست قرار داشته است. گاهی این حلقه به گوش آویزان شده و سرانجام این حلقه به انگشت دست زده می‌شود که همگی نشان از مهر و پیمانداری بوده و تاکنون نیز ادامه داشته است.
مهریه در فرهنگ ایرانی تنها حلقه مهر است که اکنون برای ارزش بیشتر پیمانداری با جنس فلزهایی گرانبها مانند مس، نقره و زرین(طلا) ساخته می‌شود تا عروس و داماد برای پیمانداری به یکدیگر پیشکش دارند.
زرتشتیان برای فرزندان خویش به‌جز این مهریه، مهریه دیگری ندارند.